στίγματα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /stíŋ.ma.ta/ → /ˈstiɣ.ma.ta/ → /ˈstiɣ.ma.ta/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /stíŋ.ma.ta/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈstiɡ.ma.ta/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈstiɣ.ma.ta/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈstiɣ.ma.ta/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈstiɣ.ma.ta/

Noun

στῐ́γμᾰτᾰ • (stígmata)

1. nominative/accusative/vocative plural of στίγμα (stígma)

Greek

Noun

στίγματα • (stígmata) n

1. Nominative, accusative and vocative plural form of στίγμα (stígma).