πράος

See also: πρᾶος

Greek

Etymology

From Ancient Greek πρᾶος (prâos).

Adjective

πράος • (práos) m (feminine πράα, neuter πράο)

1. mild, gentle, placid
2. benign
3. bland

Declension

Declension of πράος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	πράος •	πράα •	πράο •	πράοι •	πράες •	πράα •
genitive	πράου •	πράας •	πράου •	πράων •	πράων •	πράων •
accusative	πράο •	πράα •	πράο •	πράους •	πράες •	πράα •
vocative	πράε •	πράα •	πράο •	πράοι •	πράες •	πράα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πράος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πράος, etc.)