ποικίλους

See also: ποικίλοις

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /poi̯.kí.luːs/ → /pyˈci.lus/ → /piˈci.lus/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /poi̯.kí.luːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pyˈki.lus/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pyˈci.lus/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pyˈci.lus/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /piˈci.lus/

Adjective

ποικῐ́λους • (poikílous)

1. accusative plural masculine of ποικῐ́λος (poikílos)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /piˈcilus/
• Hyphenation: ποι‧κί‧λους

Adjective

ποικίλους • (poikílous)

1. Accusative masculine plural form of ποικίλος (poikílos).