πιθήκους

See also: πίθηκους

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pi.tʰɛ̌ː.kuːs/ → /piˈθi.kus/ → /piˈθi.kus/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pi.tʰɛ̌ː.kuːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /piˈtʰe̝.kus/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /piˈθi.kus/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /piˈθi.kus/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /piˈθi.kus/

Noun

πιθήκους • (pithḗkous)

1. accusative plural of πίθηκος (píthēkos)

Greek

Noun

πιθήκους • (pithíkous) m

1. Accusative plural form of πίθηκος (píthikos).