περιπάτου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.ri.pá.tuː/ → /pe.riˈpa.tu/ → /pe.riˈpa.tu/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.ri.pá.tuː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.riˈpa.tu/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.riˈpa.tu/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.riˈpa.tu/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.riˈpa.tu/

Noun

περῐπᾰ́του • (peripátou)

1. genitive singular of περῐ́πᾰτος (perípatos)

Greek

Noun

περιπάτου • (peripátou) m

1. Genitive singular form of περίπατος (perípatos).