μελαίνω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *mélh₂nyeti. Surface analysis: μέλᾱς (mélās) +‎ -ι̯ω (-i̯ō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /me.lǎi̯.nɔː/ → /meˈlɛ.no/ → /meˈle.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.lǎi̯.nɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /meˈlɛ.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /meˈlɛ.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /meˈle.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /meˈle.no/

Verb

μελαίνω • (melaínō)

1. to blacken

Conjugation

   Present: μελαίνω, μελαίνομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μελαίνω	μελαίνεις	μελαίνει	μελαίνετον	μελαίνετον	μελαίνομεν	μελαίνετε	μελαίνουσῐ(ν)
	subjunctive	μελαίνω	μελαίνῃς	μελαίνῃ	μελαίνητον	μελαίνητον	μελαίνωμεν	μελαίνητε	μελαίνωσῐ(ν)
	optative	μελαίνοιμῐ	μελαίνοις	μελαίνοι	μελαίνοιτον	μελαινοίτην	μελαίνοιμεν	μελαίνοιτε	μελαίνοιεν
	imperative		μέλαινε	μελαινέτω	μελαίνετον	μελαινέτων		μελαίνετε	μελαινόντων
middle/ passive	indicative	μελαίνομαι	μελαίνῃ, μελαίνει	μελαίνεται	μελαίνεσθον	μελαίνεσθον	μελαινόμεθᾰ	μελαίνεσθε	μελαίνονται
	subjunctive	μελαίνωμαι	μελαίνῃ	μελαίνηται	μελαίνησθον	μελαίνησθον	μελαινώμεθᾰ	μελαίνησθε	μελαίνωνται
	optative	μελαινοίμην	μελαίνοιο	μελαίνοιτο	μελαίνοισθον	μελαινοίσθην	μελαινοίμεθᾰ	μελαίνοισθε	μελαίνοιντο
	imperative		μελαίνου	μελαινέσθω	μελαίνεσθον	μελαινέσθων		μελαίνεσθε	μελαινέσθων
		active				middle/passive
infinitive		μελαίνειν				μελαίνεσθαι
participle	m	μελαίνων				μελαινόμενος
	f	μελαίνουσᾰ				μελαινομένη
	n	μελαῖνον				μελαινόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐμέλαινον, ἐμελαινόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμέλαινον	ἐμέλαινες	ἐμέλαινε(ν)	ἐμελαίνετον	ἐμελαινέτην	ἐμελαίνομεν	ἐμελαίνετε	ἐμέλαινον
middle/ passive	indicative	ἐμελαινόμην	ἐμελαίνου	ἐμελαίνετο	ἐμελαίνεσθον	ἐμελαινέσθην	ἐμελαινόμεθᾰ	ἐμελαίνεσθε	ἐμελαίνοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: μελανέω, μελανέομαι, μελανθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μελανέω	μελανέεις	μελανέει	μελανέετον	μελανέετον	μελανέομεν	μελανέετε	μελανέουσῐ(ν)
	optative	μελανέοιμῐ	μελανέοις	μελανέοι	μελανέοιτον	μελανεοίτην	μελανέοιμεν	μελανέοιτε	μελανέοιεν
middle	indicative	μελανέομαι	μελανέῃ, μελανέει	μελανέεται	μελανέεσθον	μελανέεσθον	μελανεόμεθᾰ	μελανέεσθε	μελανέονται
	optative	μελανεοίμην	μελανέοιο	μελανέοιτο	μελανέοισθον	μελανεοίσθην	μελανεοίμεθᾰ	μελανέοισθε	μελανέοιντο
passive	indicative	μελανθήσομαι	μελανθήσῃ	μελανθήσεται	μελανθήσεσθον	μελανθήσεσθον	μελανθησόμεθᾰ	μελανθήσεσθε	μελανθήσονται
	optative	μελανθησοίμην	μελανθήσοιο	μελανθήσοιτο	μελανθήσοισθον	μελανθησοίσθην	μελανθησοίμεθᾰ	μελανθήσοισθε	μελανθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		μελανέειν			μελανέεσθαι		μελανθήσεσθαι
participle	m	μελανέων			μελανεόμενος		μελανθησόμενος
	f	μελανέουσᾰ			μελανεομένη		μελανθησομένη
	n	μελανέον			μελανεόμενον		μελανθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: μελανῶ, μελανοῦμαι, μελανθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μελανῶ	μελανεῖς	μελανεῖ	μελανεῖτον	μελανεῖτον	μελανοῦμεν	μελανεῖτε	μελανοῦσῐ(ν)
	optative	μελανοίην, μελανοῖμῐ	μελανοίης, μελανοῖς	μελανοίη, μελανοῖ	μελανοῖτον, μελανοίητον	μελανοίτην, μελανοιήτην	μελανοῖμεν, μελανοίημεν	μελανοῖτε, μελανοίητε	μελανοῖεν, μελανοίησᾰν
middle	indicative	μελανοῦμαι	μελανῇ	μελανεῖται	μελανεῖσθον	μελανεῖσθον	μελανούμεθᾰ	μελανεῖσθε	μελανοῦνται
	optative	μελανοίμην	μελανοῖο	μελανοῖτο	μελανοῖσθον	μελανοίσθην	μελανοίμεθᾰ	μελανοῖσθε	μελανοῖντο
passive	indicative	μελανθήσομαι	μελανθήσῃ	μελανθήσεται	μελανθήσεσθον	μελανθήσεσθον	μελανθησόμεθᾰ	μελανθήσεσθε	μελανθήσονται
	optative	μελανθησοίμην	μελανθήσοιο	μελανθήσοιτο	μελανθήσοισθον	μελανθησοίσθην	μελανθησοίμεθᾰ	μελανθήσοισθε	μελανθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		μελανεῖν			μελανεῖσθαι		μελανθήσεσθαι
participle	m	μελανῶν			μελανούμενος		μελανθησόμενος
	f	μελανοῦσᾰ			μελανουμένη		μελανθησομένη
	n	μελανοῦν			μελανούμενον		μελανθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐμέλᾱνᾰ, ἐμελᾱνᾰ́μην, ἐμελᾰ́νθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμέλᾱνᾰ	ἐμέλᾱνᾰς	ἐμέλᾱνε(ν)	ἐμελᾱ́νᾰτον	ἐμελᾱνᾰ́την	ἐμελᾱ́νᾰμεν	ἐμελᾱ́νᾰτε	ἐμέλᾱνᾰν
	subjunctive	μελᾱ́νω	μελᾱ́νῃς	μελᾱ́νῃ	μελᾱ́νητον	μελᾱ́νητον	μελᾱ́νωμεν	μελᾱ́νητε	μελᾱ́νωσῐ(ν)
	optative	μελᾱ́ναιμῐ	μελᾱ́νειᾰς, μελᾱ́ναις	μελᾱ́νειε(ν), μελᾱ́ναι	μελᾱ́ναιτον	μελᾱναίτην	μελᾱ́ναιμεν	μελᾱ́ναιτε	μελᾱ́νειᾰν, μελᾱ́ναιεν
	imperative		μέλᾱνον	μελᾱνᾰ́τω	μελᾱ́νᾰτον	μελᾱνᾰ́των		μελᾱ́νᾰτε	μελᾱνᾰ́ντων
middle	indicative	ἐμελᾱνᾰ́μην	ἐμελᾱ́νω	ἐμελᾱ́νᾰτο	ἐμελᾱ́νᾰσθον	ἐμελᾱνᾰ́σθην	ἐμελᾱνᾰ́μεθᾰ	ἐμελᾱ́νᾰσθε	ἐμελᾱ́νᾰντο
	subjunctive	μελᾱ́νωμαι	μελᾱ́νῃ	μελᾱ́νηται	μελᾱ́νησθον	μελᾱ́νησθον	μελᾱνώμεθᾰ	μελᾱ́νησθε	μελᾱ́νωνται
	optative	μελᾱναίμην	μελᾱ́ναιο	μελᾱ́ναιτο	μελᾱ́ναισθον	μελᾱναίσθην	μελᾱναίμεθᾰ	μελᾱ́ναισθε	μελᾱ́ναιντο
	imperative		μέλᾱναι	μελᾱνᾰ́σθω	μελᾱ́νᾰσθον	μελᾱνᾰ́σθων		μελᾱ́νᾰσθε	μελᾱνᾰ́σθων
passive	indicative	ἐμελᾰ́νθην	ἐμελᾰ́νθης	ἐμελᾰ́νθη	ἐμελᾰ́νθητον	ἐμελᾰνθήτην	ἐμελᾰ́νθημεν	ἐμελᾰ́νθητε	ἐμελᾰ́νθησᾰν
	subjunctive	μελᾰνθῶ	μελᾰνθῇς	μελᾰνθῇ	μελᾰνθῆτον	μελᾰνθῆτον	μελᾰνθῶμεν	μελᾰνθῆτε	μελᾰνθῶσῐ(ν)
	optative	μελᾰνθείην	μελᾰνθείης	μελᾰνθείη	μελᾰνθεῖτον, μελᾰνθείητον	μελᾰνθείτην, μελᾰνθειήτην	μελᾰνθεῖμεν, μελᾰνθείημεν	μελᾰνθεῖτε, μελᾰνθείητε	μελᾰνθεῖεν, μελᾰνθείησᾰν
	imperative		μελᾰ́νθητῐ	μελᾰνθήτω	μελᾰ́νθητον	μελᾰνθήτων		μελᾰ́νθητε	μελᾰνθέντων
		active			middle		passive
infinitive		μελᾶναι			μελᾱ́νᾰσθαι		μελᾰνθῆναι
participle	m	μελᾱ́νᾱς			μελᾱνᾰ́μενος		μελᾰνθείς
	f	μελᾱ́νᾱσᾰ			μελᾱνᾰμένη		μελᾰνθεῖσᾰ
	n	μελᾶνᾰν			μελᾱνᾰ́μενον		μελᾰνθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: μεμέλᾰσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	μεμέλᾰσμαι	μεμέλᾰνσαι	μεμέλᾰνται	μεμέλᾰνθον	μεμέλᾰνθον	μεμελᾰ́σμεθᾰ	μεμέλᾰνθε	μεμελᾰ́νᾰται
	subjunctive	μεμελᾰσμένος ὦ	μεμελᾰσμένος ᾖς	μεμελᾰσμένος ᾖ	μεμελᾰσμένω ἦτον	μεμελᾰσμένω ἦτον	μεμελᾰσμένοι ὦμεν	μεμελᾰσμένοι ἦτε	μεμελᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	μεμελᾰσμένος εἴην	μεμελᾰσμένος εἴης	μεμελᾰσμένος εἴη	μεμελᾰσμένω εἴητον/εἶτον	μεμελᾰσμένω εἰήτην/εἴτην	μεμελᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν	μεμελᾰσμένοι εἴητε/εἶτε	μεμελᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		μεμέλᾰνσο	μεμελᾰ́νθω	μεμέλᾰνθον	μεμελᾰ́νθων		μεμέλᾰνθε	μεμελᾰ́νθων
						middle/passive
infinitive						μεμελᾰ́νθαι
participle	m					μεμελᾰσμένος
	f					μεμελᾰσμένη
	n					μεμελᾰσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Related terms

• μελανέω (melanéō)

References

• “μελαίνω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press