κοσμάκης

Greek

Etymology

κόσμ(ος) (kósm(os), “people”) +‎ -άκης (-ákis, “diminutive, pejorative suffix”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ko.ˈzma.cis/
• Hyphenation: κο‧σμά‧κης

Noun

κοσμάκης • (kosmákis) m (singular only)

1. (collective) (pejorative) poor, simple people

   Τι φταίει ο κακομοίρης ο κοσμάκης; Φταίνε οι πολιτικοί.

   Ti ftaíei o kakomoíris o kosmákis; Ftaíne oi politikoí.

   Is it the fault of the poor people? It is the politicians' fault.

Declension

  κοσμάκης

case     \     number	singular
nominative	κοσμάκης •
genitive	κοσμάκη •
accusative	κοσμάκη •
vocative	κοσμάκη •

Synonyms

(pejorative):

• ντουνιάς m (ntouniás)
• πλέμπα f (plémpa)
• πλεμπάγια f (plempágia)
• πόπολο n (pópolo)
• φτωχολογιά f (ftochologiá)

• and see: όχλος (óchlos, “mob”)

Related terms

• κόσμος και κοσμάκης m (kósmos kai kosmákis, “lots of people”)
• ο κόσμος και ο κοσμάκης m (o kósmos kai o kosmákis)