κλάστης

Ancient Greek

Noun

κλάστης • (klástēs) m (genitive κλάστου); first declension

1. vinedresser
   • 5th century CE, Hesychius Alexandreus, Συναγωγὴ Πασῶν Λέξεων κατὰ Στοιχεῖον Κ

See also

• κλαστός (klastós)

Further reading

• “κλάστης”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press