καθαίρω

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Ancient Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From καθαρός (katharós, “clean”).

Pronunciation

[edit]
 

Verb

[edit]

καθαίρω • (kathaírō)

  1. to make clean, to clean, cleanse
  2. to clear, purify; to purify from
  3. (religion) to purify
    1. (mediopassive) to purify oneself
  4. (medicine) to purge
  5. (horticulture) to remove growth from a plant, prune
  6. to sift

Usage notes

[edit]

Definitions #1 and #2 can be used in a variety of senses including medical, ethical, spiritual, house-cleaning, etc.

The object may be the thing that one is cleaning, or the thing that is being removed by cleaning.

Inflection

[edit]
   Present: κᾰθαίρω, κᾰθαίρομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰθαίρω κᾰθαίρεις κᾰθαίρει κᾰθαίρετον κᾰθαίρετον κᾰθαίρομεν κᾰθαίρετε κᾰθαίρουσῐ(ν)
subjunctive κᾰθαίρω κᾰθαίρῃς κᾰθαίρῃ κᾰθαίρητον κᾰθαίρητον κᾰθαίρωμεν κᾰθαίρητε κᾰθαίρωσῐ(ν)
optative κᾰθαίροιμῐ κᾰθαίροις κᾰθαίροι κᾰθαίροιτον κᾰθαιροίτην κᾰθαίροιμεν κᾰθαίροιτε κᾰθαίροιεν
imperative   κᾰ́θαιρε κᾰθαιρέτω κᾰθαίρετον κᾰθαιρέτων   κᾰθαίρετε κᾰθαιρόντων
middle/
passive 		indicative κᾰθαίρομαι κᾰθαίρῃ,
κᾰθαίρει 		κᾰθαίρεται κᾰθαίρεσθον κᾰθαίρεσθον κᾰθαιρόμεθᾰ κᾰθαίρεσθε κᾰθαίρονται
subjunctive κᾰθαίρωμαι κᾰθαίρῃ κᾰθαίρηται κᾰθαίρησθον κᾰθαίρησθον κᾰθαιρώμεθᾰ κᾰθαίρησθε κᾰθαίρωνται
optative κᾰθαιροίμην κᾰθαίροιο κᾰθαίροιτο κᾰθαίροισθον κᾰθαιροίσθην κᾰθαιροίμεθᾰ κᾰθαίροισθε κᾰθαίροιντο
imperative   κᾰθαίρου κᾰθαιρέσθω κᾰθαίρεσθον κᾰθαιρέσθων   κᾰθαίρεσθε κᾰθαιρέσθων
active middle/passive
infinitive κᾰθαίρειν κᾰθαίρεσθαι
participle m κᾰθαίρων κᾰθαιρόμενος
f κᾰθαίρουσᾰ κᾰθαιρομένη
n κᾰθαῖρον κᾰθαιρόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐκᾰ́θαιρον, ἐκᾰθαιρόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκᾰ́θαιρον ἐκᾰ́θαιρες ἐκᾰ́θαιρε(ν) ἐκᾰθαίρετον ἐκᾰθαιρέτην ἐκᾰθαίρομεν ἐκᾰθαίρετε ἐκᾰ́θαιρον
middle/
passive 		indicative ἐκᾰθαιρόμην ἐκᾰθαίρου ἐκᾰθαίρετο ἐκᾰθαίρεσθον ἐκᾰθαιρέσθην ἐκᾰθαιρόμεθᾰ ἐκᾰθαίρεσθε ἐκᾰθαίροντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κᾰθᾰρέω, κᾰθᾰρέομαι, καθαρθήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰθᾰρέω κᾰθᾰρέεις κᾰθᾰρέει κᾰθᾰρέετον κᾰθᾰρέετον κᾰθᾰρέομεν κᾰθᾰρέετε κᾰθᾰρέουσῐ(ν)
optative κᾰθᾰρέοιμῐ κᾰθᾰρέοις κᾰθᾰρέοι κᾰθᾰρέοιτον κᾰθᾰρεοίτην κᾰθᾰρέοιμεν κᾰθᾰρέοιτε κᾰθᾰρέοιεν
middle indicative κᾰθᾰρέομαι κᾰθᾰρέῃ,
κᾰθᾰρέει 		κᾰθᾰρέεται κᾰθᾰρέεσθον κᾰθᾰρέεσθον κᾰθᾰρεόμεθᾰ κᾰθᾰρέεσθε κᾰθᾰρέονται
optative κᾰθᾰρεοίμην κᾰθᾰρέοιο κᾰθᾰρέοιτο κᾰθᾰρέοισθον κᾰθᾰρεοίσθην κᾰθᾰρεοίμεθᾰ κᾰθᾰρέοισθε κᾰθᾰρέοιντο
passive indicative καθαρθήσομαι καθαρθήσῃ καθαρθήσεται καθαρθήσεσθον καθαρθήσεσθον καθαρθησόμεθᾰ καθαρθήσεσθε καθαρθήσονται
optative καθαρθησοίμην καθαρθήσοιο καθαρθήσοιτο καθαρθήσοισθον καθαρθησοίσθην καθαρθησοίμεθᾰ καθαρθήσοισθε καθαρθήσοιντο
active middle passive
infinitive κᾰθᾰρέειν κᾰθᾰρέεσθαι καθαρθήσεσθαι
participle m κᾰθᾰρέων κᾰθᾰρεόμενος καθαρθησόμενος
f κᾰθᾰρέουσᾰ κᾰθᾰρεομένη καθαρθησομένη
n κᾰθᾰρέον κᾰθᾰρεόμενον καθαρθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κᾰθᾰρῶ, κᾰθᾰροῦμαι, καθαρθήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰθᾰρῶ κᾰθᾰρεῖς κᾰθᾰρεῖ κᾰθᾰρεῖτον κᾰθᾰρεῖτον κᾰθᾰροῦμεν κᾰθᾰρεῖτε κᾰθᾰροῦσῐ(ν)
optative κᾰθᾰροίην,
κᾰθᾰροῖμῐ 		κᾰθᾰροίης,
κᾰθᾰροῖς 		κᾰθᾰροίη,
κᾰθᾰροῖ 		κᾰθᾰροῖτον,
κᾰθᾰροίητον 		κᾰθᾰροίτην,
κᾰθᾰροιήτην 		κᾰθᾰροῖμεν,
κᾰθᾰροίημεν 		κᾰθᾰροῖτε,
κᾰθᾰροίητε 		κᾰθᾰροῖεν,
κᾰθᾰροίησᾰν
middle indicative κᾰθᾰροῦμαι κᾰθᾰρῇ κᾰθᾰρεῖται κᾰθᾰρεῖσθον κᾰθᾰρεῖσθον κᾰθᾰρούμεθᾰ κᾰθᾰρεῖσθε κᾰθᾰροῦνται
optative κᾰθᾰροίμην κᾰθᾰροῖο κᾰθᾰροῖτο κᾰθᾰροῖσθον κᾰθᾰροίσθην κᾰθᾰροίμεθᾰ κᾰθᾰροῖσθε κᾰθᾰροῖντο
passive indicative καθαρθήσομαι καθαρθήσῃ καθαρθήσεται καθαρθήσεσθον καθαρθήσεσθον καθαρθησόμεθᾰ καθαρθήσεσθε καθαρθήσονται
optative καθαρθησοίμην καθαρθήσοιο καθαρθήσοιτο καθαρθήσοισθον καθαρθησοίσθην καθαρθησοίμεθᾰ καθαρθήσοισθε καθαρθήσοιντο
active middle passive
infinitive κᾰθᾰρεῖν κᾰθᾰρεῖσθαι καθαρθήσεσθαι
participle m κᾰθᾰρῶν κᾰθᾰρούμενος καθαρθησόμενος
f κᾰθᾰροῦσᾰ κᾰθᾰρουμένη καθαρθησομένη
n κᾰθᾰροῦν κᾰθᾰρούμενον καθαρθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐκάθηρᾰ, ἐκαθηρᾰ́μην, ἐκαθάρθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκάθηρᾰ ἐκάθηρᾰς ἐκάθηρε(ν) ἐκαθήρᾰτον ἐκαθηρᾰ́την ἐκαθήρᾰμεν ἐκαθήρᾰτε ἐκάθηρᾰν
subjunctive καθήρω καθήρῃς καθήρῃ καθήρητον καθήρητον καθήρωμεν καθήρητε καθήρωσῐ(ν)
optative καθήραιμῐ καθήρειᾰς,
καθήραις 		καθήρειε(ν),
καθήραι 		καθήραιτον καθηραίτην καθήραιμεν καθήραιτε καθήρειᾰν,
καθήραιεν
imperative   κάθηρον καθηρᾰ́τω καθήρᾰτον καθηρᾰ́των   καθήρᾰτε καθηρᾰ́ντων
middle indicative ἐκαθηρᾰ́μην ἐκαθήρω ἐκαθήρᾰτο ἐκαθήρᾰσθον ἐκαθηρᾰ́σθην ἐκαθηρᾰ́μεθᾰ ἐκαθήρᾰσθε ἐκαθήρᾰντο
subjunctive καθήρωμαι καθήρῃ καθήρηται καθήρησθον καθήρησθον καθηρώμεθᾰ καθήρησθε καθήρωνται
optative καθηραίμην καθήραιο καθήραιτο καθήραισθον καθηραίσθην καθηραίμεθᾰ καθήραισθε καθήραιντο
imperative   κάθηραι καθηρᾰ́σθω καθήρᾰσθον καθηρᾰ́σθων   καθήρᾰσθε καθηρᾰ́σθων
passive indicative ἐκαθάρθην ἐκαθάρθης ἐκαθάρθη ἐκαθάρθητον ἐκαθαρθήτην ἐκαθάρθημεν ἐκαθάρθητε ἐκαθάρθησᾰν
subjunctive καθαρθῶ καθαρθῇς καθαρθῇ καθαρθῆτον καθαρθῆτον καθαρθῶμεν καθαρθῆτε καθαρθῶσῐ(ν)
optative καθαρθείην καθαρθείης καθαρθείη καθαρθεῖτον,
καθαρθείητον 		καθαρθείτην,
καθαρθειήτην 		καθαρθεῖμεν,
καθαρθείημεν 		καθαρθεῖτε,
καθαρθείητε 		καθαρθεῖεν,
καθαρθείησᾰν
imperative   καθάρθητῐ καθαρθήτω καθάρθητον καθαρθήτων   καθάρθητε καθαρθέντων
active middle passive
infinitive καθῆραι καθήρᾰσθαι καθαρθῆναι
participle m καθήρᾱς καθηρᾰ́μενος καθαρθείς
f καθήρᾱσᾰ καθηρᾰμένη καθαρθεῖσᾰ
n καθῆρᾰν καθηρᾰ́μενον καθαρθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κεκάθαρκᾰ, κεκάθαρμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κεκάθαρκᾰ κεκάθαρκᾰς κεκάθαρκε(ν) κεκαθάρκᾰτον κεκαθάρκᾰτον κεκαθάρκᾰμεν κεκαθάρκᾰτε κεκαθάρκᾱσῐ(ν)
subjunctive κεκαθάρκω κεκαθάρκῃς κεκαθάρκῃ κεκαθάρκητον κεκαθάρκητον κεκαθάρκωμεν κεκαθάρκητε κεκαθάρκωσῐ(ν)
optative κεκαθάρκοιμῐ,
κεκαθαρκοίην 		κεκαθάρκοις,
κεκαθαρκοίης 		κεκαθάρκοι,
κεκαθαρκοίη 		κεκαθάρκοιτον κεκαθαρκοίτην κεκαθάρκοιμεν κεκαθάρκοιτε κεκαθάρκοιεν
imperative   κεκάθαρκε κεκαθαρκέτω κεκαθάρκετον κεκαθαρκέτων   κεκαθάρκετε κεκαθαρκόντων
middle/
passive 		indicative κεκάθαρμαι κεκάθαρσαι κεκάθαρται κεκάθαρθον κεκάθαρθον κεκαθάρμεθᾰ κεκάθαρθε κεκαθάρᾰται
subjunctive κεκαθαρμένος ὦ κεκαθαρμένος ᾖς κεκαθαρμένος ᾖ κεκαθαρμένω ἦτον κεκαθαρμένω ἦτον κεκαθαρμένοι ὦμεν κεκαθαρμένοι ἦτε κεκαθαρμένοι ὦσῐ(ν)
optative κεκαθαρμένος εἴην κεκαθαρμένος εἴης κεκαθαρμένος εἴη κεκαθαρμένω εἴητον/εἶτον κεκαθαρμένω εἰήτην/εἴτην κεκαθαρμένοι εἴημεν/εἶμεν κεκαθαρμένοι εἴητε/εἶτε κεκαθαρμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   κεκάθαρσο κεκαθάρθω κεκάθαρθον κεκαθάρθων   κεκάθαρθε κεκαθάρθων
active middle/passive
infinitive κεκαθαρκέναι κεκαθᾶρθαι
participle m κεκαθαρκώς κεκαθαρμένος
f κεκαθαρκυῖᾰ κεκαθαρμένη
n κεκαθαρκός κεκαθαρμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

[edit]

References

[edit]
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=καθαίρω&oldid=76656986"