ιερός

See also: ἱερός

Greek

Etymology

From the Ancient Greek ἱερός (hierós).

Pronunciation

• IPA^(key): /i.eˈɾos/
• Hyphenation: ι‧ε‧ρός

Adjective

ιερός • (ierós) m (feminine ιερή, neuter ιερό)

1. sanctified, holy, sacred (of places and things)
2. (as a neuter noun) shrine, sanctuary

Declension

Declension of ιερός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ιερός •	ιερή •	ιερό •	ιεροί •	ιερές •	ιερά •
genitive	ιερού •	ιερής •	ιερού •	ιερών •	ιερών •	ιερών •
accusative	ιερό •	ιερή •	ιερό •	ιερούς •	ιερές •	ιερά •
vocative	ιερέ •	ιερή •	ιερό •	ιεροί •	ιερές •	ιερά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ιερός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ιερός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ιερότερος •	ιερότερη •	ιερότερο •	ιερότεροι •	ιερότερες •	ιερότερα •
genitive	ιερότερου •	ιερότερης •	ιερότερου •	ιερότερων •	ιερότερων •	ιερότερων •
accusative	ιερότερο •	ιερότερη •	ιερότερο •	ιερότερους •	ιερότερες •	ιερότερα •
vocative	ιερότερε •	ιερότερη •	ιερότερο •	ιερότεροι •	ιερότερες •	ιερότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ιερότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ιερότατος •	ιερότατη •	ιερότατο •	ιερότατοι •	ιερότατες •	ιερότατα •
genitive	ιερότατου •	ιερότατης •	ιερότατου •	ιερότατων •	ιερότατων •	ιερότατων •
accusative	ιερότατο •	ιερότατη •	ιερότατο •	ιερότατους •	ιερότατες •	ιερότατα •
vocative	ιερότατε •	ιερότατη •	ιερότατο •	ιερότατοι •	ιερότατες •	ιερότατα •

Related terms

• ιερό n (ieró, “shrine”)

See also

• θεοσεβής (theosevís, “holy, pious, devout”)
• θεοσεβούμενος (theosevoúmenos, “holy, pious, devout”)