ερμηνεύω

See also: ἑρμηνεύω

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek ἑρμηνεύω (hermēneúō).

Pronunciation

• IPA^(key): /eɾ.miˈne.vo/
• Hyphenation: ερ‧μη‧νεύ‧ω

Verb

ερμηνεύω • (erminévo) (past ερμήνευσα, passive ερμηνεύομαι, p‑past ερμηνεύτηκα/ερμηνεύθηκα, ppp ερμηνευμένος)

1. to interpret, explain, construe, translate

Conjugation

ερμηνεύω   ερμηνεύομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	ερμηνεύω	ερμηνεύσω	ερμηνεύομαι	ερμηνευτώ, ερμηνευθώ
2 sg	ερμηνεύεις	ερμηνεύσεις	ερμηνεύεσαι	ερμηνευτείς, ερμηνευθείς
3 sg	ερμηνεύει	ερμηνεύσει	ερμηνεύεται	ερμηνευτεί, ερμηνευθεί
1 pl	ερμηνεύουμε, [‑ομε]	ερμηνεύσουμε, [‑ομε]	ερμηνευόμαστε	ερμηνευτούμε, ερμηνευθούμε
2 pl	ερμηνεύετε	ερμηνεύσετε	ερμηνεύεστε, ερμηνευόσαστε	ερμηνευτείτε, ερμηνευθείτε
3 pl	ερμηνεύουν(ε)	ερμηνεύσουν(ε)	ερμηνεύονται	ερμηνευτούν(ε), ερμηνευθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	ερμήνευα	ερμήνευσα	ερμηνευόμουν(α)	ερμηνεύτηκα, ερμηνεύθηκα
2 sg	ερμήνευες	ερμήνευσες	ερμηνευόσουν(α)	ερμηνεύτηκες, ερμηνεύθηκες
3 sg	ερμήνευε	ερμήνευσε	ερμηνευόταν(ε)	ερμηνεύτηκε, ερμηνεύθηκε
1 pl	ερμηνεύαμε	ερμηνεύσαμε	ερμηνευόμασταν, (‑όμαστε)	ερμηνευτήκαμε, ερμηνευθήκαμε
2 pl	ερμηνεύατε	ερμηνεύσατε	ερμηνευόσασταν, (‑όσαστε)	ερμηνευτήκατε, ερμηνευθήκατε
3 pl	ερμήνευαν, ερμηνεύαν(ε)	ερμήνευσαν, ερμηνεύσαν(ε)	ερμηνεύονταν, (ερμηνευόντουσαν)	ερμηνεύτηκαν, ερμηνευτήκαν(ε), ερμηνεύθηκαν, ερμηνευθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ερμηνεύω ➤	θα ερμηνεύσω ➤	θα ερμηνεύομαι ➤	θα ερμηνευτώ / ερμηνευθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ερμηνεύεις, …	θα ερμηνεύσεις, …	θα ερμηνεύεσαι, …	θα ερμηνευτείς / ερμηνευθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ερμηνεύσει   έχω, έχεις, … ερμηνευμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … ερμηνευτεί / ερμηνευθεί   είμαι, είσαι, … ερμηνευμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ερμηνεύσει   είχα, είχες, … ερμηνευμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … ερμηνευτεί / ερμηνευθεί   ήμουν, ήσουν, … ερμηνευμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ερμηνεύσει   θα έχω, θα έχεις, … ερμηνευμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … ερμηνευτεί / ερμηνευθεί   θα είμαι, θα είσαι, … ερμηνευμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	ερμήνευε	ερμήνευσε	—	ερμηνεύσου
2 pl	ερμηνεύετε	ερμηνεύστε	ερμηνεύεστε	ερμηνευτείτε, ερμηνευθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	ερμηνεύοντας ➤		ερμηνευόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας ερμηνεύσει ➤		ερμηνευμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	ερμηνεύσει		ερμηνευτεί, ερμηνευθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• Passive forms with -ευθ- are more formal than forms with -ευτ-.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• ανερμήνευτος (anermíneftos)
• διερμηνεύω (dierminévo) & related words
• δυσερμήνευτος (dysermíneftos)
• ερμηνεία f (ermineía)
• ερμήνευμα n (ermínevma)
• ερμηνευτής m (ermineftís), ερμηνεύτρια f (erminéftria)
• ερμηνευτικός (ermineftikós)
• παρερμηνεύω (parerminévo) & related words

Further reading

• “ερμηνεύω”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998