επανόρθωση

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἐπανόρθω(σῐς) (epanórthō(sis)) + modern ending -ση. Morphologically, from επ- (“re-”) +‎ ανόρθωση.

Pronunciation

• IPA^(key): /e.paˈnor.θo.si/
• Hyphenation: ε‧πα‧νόρ‧θω‧ση

Noun

επανόρθωση • (epanórthosi) f (plural επανορθώσεις)

1. reparation, redressing, restoration

Declension

Declension of επανόρθωση

	singular	plural
nominative	επανόρθωση •	επανορθώσεις •
genitive	επανόρθωσης •	επανορθώσεων •
accusative	επανόρθωση •	επανορθώσεις •
vocative	επανόρθωση •	επανορθώσεις •
Older or formal genitive singular: επανορθώσεως •

Related terms

• ανεπανόρθωτος (anepanórthotos, “irreperable”)
• ανόρθωση f (anórthosi, “lifting up”)
• and see: επανορθώνω (epanorthóno, “to repair”)