επίπλωση
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learnedly from επιπλώ(νω) (epipló(no), “to furnish”) + -ση (-si). Calque of French ameublement.[1]
Pronunciation
[edit]
Noun
[edit]επίπλωση • (epíplosi) f (plural επιπλώσεις)
- furnishing (the act of providing with furniture)
- furnishings, furniture
Declension
[edit]Declension of επίπλωση
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | επίπλωση • | επιπλώσεις • | |
| genitive | επίπλωσης • | επιπλώσεων • | |
| accusative | επίπλωση • | επιπλώσεις • | |
| vocative | επίπλωση • | επιπλώσεις • | |
| Older or formal genitive singular: επιπλώσεως • | |||
Related terms
[edit]- see: έπιπλο (épiplo)
References
[edit]- ^ “επίπλωση”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998