δανειστής

Ancient Greek

Etymology

From δᾰνείζω (daneízō, “to lend money”) +‎ -τής (-tḗs, masculine agentive suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /da.neːs.tɛ̌ːs/ → /ða.nisˈtis/ → /ða.nisˈtis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /da.neːs.tɛ̌ːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /da.nisˈte̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ða.nisˈtis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ða.nisˈtis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ða.nisˈtis/

Noun

δᾰνειστής • (daneistḗs) m (genitive δᾰνειστοῦ); first declension

1. moneylender or creditor

Inflection

First declension of ὁ δᾰνειστής; τοῦ δᾰνειστοῦ (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ δᾰνειστής ho daneistḗs	τὼ δᾰνειστᾱ́ tṑ daneistā́	οἱ δᾰνεισταί hoi daneistaí
Genitive	τοῦ δᾰνειστοῦ toû daneistoû	τοῖν δᾰνεισταῖν toîn daneistaîn	τῶν δᾰνειστῶν tôn daneistôn
Dative	τῷ δᾰνειστῇ tôi daneistêi	τοῖν δᾰνεισταῖν toîn daneistaîn	τοῖς δᾰνεισταῖς toîs daneistaîs
Accusative	τὸν δᾰνειστήν tòn daneistḗn	τὼ δᾰνειστᾱ́ tṑ daneistā́	τοὺς δᾰνειστᾱ́ς toùs daneistā́s
Vocative	δᾰνειστᾰ́ daneistá	δᾰνειστᾱ́ daneistā́	δᾰνεισταί daneistaí
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → Latin: danīsta

Further reading

• “δανειστής”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “δανειστής”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• δανειστής in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• δανειστής in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)

Greek

Noun

δανειστής • (daneistís) m (plural δανειστές)

1. lender

Declension

Declension of δανειστής

	singular	plural
nominative	δανειστής •	δανειστές •
genitive	δανειστή •	δανειστών •
accusative	δανειστή •	δανειστές •
vocative	δανειστή •	δανειστές •

Related terms

• δανειολήπτης m (daneiolíptis, “borrower”)
• δανειολήπτρια f (daneiolíptria, “borrower”)
• δανείστρια f (daneístria, “lender”)