γεννηθείς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡen.nɛː.tʰěːs/ → /ʝen.niˈθis/ → /ʝe.niˈθis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡen.nɛː.tʰěːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡen.ne̝ˈtʰis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝen.niˈθis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝen.niˈθis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝe.niˈθis/

Participle

γεννηθείς • (gennētheís) m (feminine γενομένη, neuter γενόμενον); first/second declension

1. aorist passive participle of γεννάω (gennáō)

Declension

First and third declension of γεννηθείς; γεννηθεῖσᾰ; γεννηθέν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		γεννηθείς gennētheís	γεννηθεῖσᾰ gennētheîsa	γεννηθέν gennēthén		γεννηθέντε gennēthénte	γεννηθείσᾱ gennētheísā	γεννηθέντε gennēthénte		γεννηθέντες gennēthéntes	γεννηθεῖσαι gennētheîsai	γεννηθέντᾰ gennēthénta
Genitive		γεννηθέντος gennēthéntos	γεννηθείσης gennētheísēs	γεννηθέντος gennēthéntos		γεννηθέντοιν gennēthéntoin	γεννηθείσαιν gennētheísain	γεννηθέντοιν gennēthéntoin		γεννηθέντων gennēthéntōn	γεννηθεισῶν gennētheisôn	γεννηθέντων gennēthéntōn
Dative		γεννηθέντῐ gennēthénti	γεννηθείσῃ gennētheísēi	γεννηθέντῐ gennēthénti		γεννηθέντοιν gennēthéntoin	γεννηθείσαιν gennētheísain	γεννηθέντοιν gennēthéntoin		γεννηθεῖσῐ / γεννηθεῖσῐν gennētheîsi(n)	γεννηθείσαις gennētheísais	γεννηθεῖσῐ / γεννηθεῖσῐν gennētheîsi(n)
Accusative		γεννηθέντᾰ gennēthénta	γεννηθεῖσᾰν gennētheîsan	γεννηθέν gennēthén		γεννηθέντε gennēthénte	γεννηθείσᾱ gennētheísā	γεννηθέντε gennēthénte		γεννηθέντᾰς gennēthéntas	γεννηθείσᾱς gennētheísās	γεννηθέντᾰ gennēthénta
Vocative		γεννηθείς gennētheís	γεννηθεῖσᾰ gennētheîsa	γεννηθέν gennēthén		γεννηθέντε gennēthénte	γεννηθείσᾱ gennētheísā	γεννηθέντε gennēthénte		γεννηθέντες gennēthéntes	γεννηθεῖσαι gennētheîsai	γεννηθέντᾰ gennēthénta
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.