αρραβωνιαστικός
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]From αρραβώνας (arravónas).
Noun
[edit]αρραβωνιαστικός • (arravoniastikós) m (plural αρραβωνιαστικοί, feminine αρραβωνιαστικιά)
- fiancé, betrothed, intended
- Synonym: αρραβωνιάρης (arravoniáris)
Declension
[edit]Declension of αρραβωνιαστικός
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αρραβωνιαστικός • | αρραβωνιαστικοί • |
| genitive | αρραβωνιαστικού • | αρραβωνιαστικών • |
| accusative | αρραβωνιαστικό • | αρραβωνιαστικούς • |
| vocative | αρραβωνιαστικέ • | αρραβωνιαστικοί • |
Related terms
[edit]- see: αρραβωνιάζω (arravoniázo, “to engage”)