αποθανών
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Etymology[edit]
From Ancient Greek ἀποθᾰνών (apothanṓn), masculine aorist active participle of ἀποθνῄσκω (apothnḗiskō, “to die”).
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
αποθανών • (apothanón) m (feminine αποθανούσα, neuter αποθανόν)
Declension[edit]
Declension of αποθανών
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | αποθανών • | αποθανούσα • | αποθανόν • | αποθανόντες • | αποθανούσες • | αποθανόντα • |
genitive | αποθανόντος • | αποθανούσας • / αποθανούσης • | αποθανόντος • | αποθανόντων • | αποθανουσών • | αποθανόντων • |
accusative | αποθανόντα • | αποθανούσα • | αποθανόν • | αποθανόντες • | αποθανούσες • | αποθανόντα • |
vocative | αποθανών • | αποθανούσα • | αποθανόν • | αποθανόντες • | αποθανούσες • | αποθανόντα • |
Synonyms[edit]
- see: νεκρός (nekrós)