αμιγής

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀμιγής (amigḗs), from ἀ- (a-) + μίγνυμι (mígnumi).

Adjective

αμιγής • (amigís) m (feminine αμιγής, neuter αμιγές)

1. unadulterated, neat, pure, unalloyed

   αμιγής χρυσός ― amigís chrysós ― pure gold

   αμιγής χαρά ― amigís chará ― pure joy

Declension

Declension of αμιγής

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αμιγής •	αμιγής •	αμιγές •	αμιγείς •	αμιγείς •	αμιγή •
genitive	αμιγούς •	αμιγούς •	αμιγούς •	αμιγών •	αμιγών •	αμιγών •
accusative	αμιγή •	αμιγή •	αμιγές •	αμιγείς •	αμιγείς •	αμιγή •
vocative	αμιγή • / αμιγής •	αμιγής •	αμιγές •	αμιγείς •	αμιγείς •	αμιγή •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αμιγής, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αμιγής, etc.)

Synonyms

• (pure, clean): καθαρός (katharós)
• (unadulterated, neat): σκέτος (skétos)
• (pure, unadulterated): ανόθευτος (anótheftos)