żagiel

Polish

żagiel

Etymology

Early 16th century, from German Segel, from Middle High German segel, from Old High German segal, from Proto-Germanic *seglą.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʐa.ɡjɛl/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɡjɛl
• Syllabification: ża‧giel

Noun

żagiel m inan

1. sail (a piece of fabric attached to a boat)

Declension

Declension of żagiel

	singular	plural
nominative	żagiel	żagle
genitive	żagla	żagli
dative	żaglowi	żaglom
accusative	żagiel	żagle
instrumental	żaglem	żaglami
locative	żaglu	żaglach
vocative	żaglu	żagle

Derived terms

• żaglowiec
• żaglowy
• żaglówka

 

Related terms

• żeglarz
• żeglować
• żegluga

 

Further reading

• żagiel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• żagiel in Polish dictionaries at PWN