áminna
Jump to navigation
Jump to search
Icelandic
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]áminna (weak verb, third-person singular past indicative áminnti, supine áminnt)
- (transitive, governs the accusative) to remind (to do the right thing)
- (transitive, governs the accusative) to admonish
Conjugation
[edit]áminna — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að áminna | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
áminnt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
áminnandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég áminni | við áminnum | present (nútíð) |
ég áminni | við áminnum |
| þú áminnir | þið áminnið | þú áminnir | þið áminnið | ||
| hann, hún, það áminnir | þeir, þær, þau áminna | hann, hún, það áminni | þeir, þær, þau áminni | ||
| past (þátíð) |
ég áminnti | við áminntum | past (þátíð) |
ég áminnti | við áminntum |
| þú áminntir | þið áminntuð | þú áminntir | þið áminntuð | ||
| hann, hún, það áminnti | þeir, þær, þau áminntu | hann, hún, það áminnti | þeir, þær, þau áminntu | ||
| imperative (boðháttur) |
áminn (þú) | áminnið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| áminntu | áminniði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að áminnast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
áminnst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
áminnandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég áminnist | við áminnumst | present (nútíð) |
ég áminnist | við áminnumst |
| þú áminnist | þið áminnist | þú áminnist | þið áminnist | ||
| hann, hún, það áminnist | þeir, þær, þau áminnast | hann, hún, það áminnist | þeir, þær, þau áminnist | ||
| past (þátíð) |
ég áminntist | við áminntumst | past (þátíð) |
ég áminntist | við áminntumst |
| þú áminntist | þið áminntust | þú áminntist | þið áminntust | ||
| hann, hún, það áminntist | þeir, þær, þau áminntust | hann, hún, það áminntist | þeir, þær, þau áminntust | ||
| imperative (boðháttur) |
áminnst (þú) | áminnist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| áminnstu | áminnisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
áminntur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
áminntur | áminnt | áminnt | áminntir | áminntar | áminnt | |
| accusative (þolfall) |
áminntan | áminnta | áminnt | áminnta | áminntar | áminnt | |
| dative (þágufall) |
áminntum | áminntri | áminntu | áminntum | áminntum | áminntum | |
| genitive (eignarfall) |
áminnts | áminntrar | áminnts | áminntra | áminntra | áminntra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
áminnti | áminnta | áminnta | áminntu | áminntu | áminntu | |
| accusative (þolfall) |
áminnta | áminntu | áminnta | áminntu | áminntu | áminntu | |
| dative (þágufall) |
áminnta | áminntu | áminnta | áminntu | áminntu | áminntu | |
| genitive (eignarfall) |
áminnta | áminntu | áminnta | áminntu | áminntu | áminntu | |