wyznawca

Polish

Etymology

From wyznawać +‎ -ca.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨzˈnaf.t͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aft͡sa
• Syllabification: wyz‧naw‧ca

Noun

wyznawca m pers (female equivalent wyznawczyni)

1. believer, adherent; member of a religion
2. (informal, derogatory) fanatic, Kool-Aid drinker

Declension

Declension of wyznawca

	singular	plural
nominative	wyznawca	wyznawcy/wyznawce (deprecative)
genitive	wyznawcy	wyznawców
dative	wyznawcy	wyznawcom
accusative	wyznawcę	wyznawców
instrumental	wyznawcą	wyznawcami
locative	wyznawcy	wyznawcach
vocative	wyznawco	wyznawcy

Further reading

• wyznawca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyznawca in Polish dictionaries at PWN