wszechwiedzący

Polish

Etymology

From wszech- +‎ wiedzący.

Pronunciation

• IPA^(key): /fʂɛx.fjɛˈd͡zɔn.t͡sɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡sɨ
• Syllabification: wszech‧wie‧dzą‧cy

Adjective

wszechwiedzący (not comparable, no derived adverb)

1. omniscient, all-knowing

   Synonym: wszystkowiedzący

Declension

Declension of wszechwiedzący (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wszechwiedzący		wszechwiedząca	wszechwiedzące	wszechwiedzący	wszechwiedzące
genitive	wszechwiedzącego		wszechwiedzącej	wszechwiedzącego	wszechwiedzących
dative	wszechwiedzącemu		wszechwiedzącej	wszechwiedzącemu	wszechwiedzącym
accusative	wszechwiedzącego	wszechwiedzący	wszechwiedzącą	wszechwiedzące	wszechwiedzących	wszechwiedzące
instrumental	wszechwiedzącym		wszechwiedzącą	wszechwiedzącym	wszechwiedzącymi
locative	wszechwiedzącym		wszechwiedzącej	wszechwiedzącym	wszechwiedzących

Further reading

• wszechwiedzący in Polish dictionaries at PWN