welbespraakt
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
welbespraakt (comparative welbespraakter, superlative welbespraaktst)
Inflection[edit]
Declension of welbespraakt | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | welbespraakt | |||
inflected | welbespraakte | |||
comparative | welbespraakter | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | welbespraakt | welbespraakter | het welbespraaktst het welbespraaktste | |
indefinite | m./f. sing. | welbespraakte | welbespraaktere | welbespraaktste |
n. sing. | welbespraakt | welbespraakter | welbespraaktste | |
plural | welbespraakte | welbespraaktere | welbespraaktste | |
definite | welbespraakte | welbespraaktere | welbespraaktste | |
partitive | welbespraakts | welbespraakters | — |
Synonyms[edit]
- bespraakt (uncommon)
- eloquent
- welsprekend
Derived terms[edit]
Descendants[edit]
- Afrikaans: welbespraakt