toiligh

Irish

Etymology

toil +‎ -igh

Pronunciation

• (Munster) IPA^(key): /ˈt̪ˠɞlʲɪɟ/
• (Connacht) IPA^(key): /ˈt̪ˠɛlʲiː/
• (Ulster) IPA^(key): /ˈt̪ˠʌlʲi/

Verb

toiligh (present analytic toilíonn, future analytic toileoidh, verbal noun toiliú, past participle toilithe)

1. to will, consent

Conjugation

conjugation of toiligh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	toilím	toilíonn tú; toilír†	toilíonn sé, sí	toilímid; toilíonn muid	toilíonn sibh	toilíonn siad; toilíd†	a thoilíonn; a thoilíos / a dtoilíonn*; a dtoilíos*	toilítear
	past	thoiligh mé; thoilíos	thoiligh tú; thoilís	thoiligh sé, sí	thoilíomar; thoiligh muid	thoiligh sibh; thoilíobhair	thoiligh siad; thoilíodar	a thoiligh / ar thoiligh*	toilíodh
	past habitual	thoilínn / dtoilínn‡‡	thoilíteá / dtoilíteᇇ	thoilíodh sé, sí / dtoilíodh sé, s퇇	thoilímis; thoilíodh muid / dtoilímis‡‡; dtoilíodh muid‡‡	thoilíodh sibh / dtoilíodh sibh‡‡	thoilídís; thoilíodh siad / dtoilídís‡‡; dtoilíodh siad‡‡	a thoilíodh / a dtoilíodh*	thoilítí / dtoilít퇇
future		toileoidh mé; toileod; toileochaidh mé†	toileoidh tú; toileoir†; toileochaidh tú†	toileoidh sé, sí; toileochaidh sé, sí†	toileoimid; toileoidh muid; toileochaimid†; toileochaidh muid†	toileoidh sibh; toileochaidh sibh†	toileoidh siad; toileoid†; toileochaidh siad†	a thoileoidh; a thoileos; a thoileochaidh†; a thoileochas† / a dtoileoidh*; a dtoileos*; a dtoileochaidh*†; a dtoileochas*†	toileofar; toileochar†
conditional		thoileoinn; thoileochainn† / dtoileoinn‡‡; dtoileochainn†‡‡	thoileofá; thoileochthᆠ/ dtoileofᇇ; dtoileochthᆇ‡	thoileodh sé, sí; thoileochadh sé, s토/ dtoileodh sé, s퇇; dtoileochadh sé, s톇‡	thoileoimis; thoileodh muid; thoileochaimis†; thoileochadh muid† / dtoileoimis‡‡; dtoileodh muid‡‡; dtoileochaimis†‡‡; dtoileochadh muid†‡‡	thoileodh sibh; thoileochadh sibh† / dtoileodh sibh‡‡; dtoileochadh sibh†‡‡	thoileoidís; thoileodh siad; thoileochadh siad† / dtoileoidís‡‡; dtoileodh siad‡‡; dtoileochadh siad†‡‡	a thoileodh; a thoileochadh† / a dtoileodh*; a dtoileochadh*†	thoileofaí; thoileochtha토/ dtoileofa퇇; dtoileochtha톇‡
subjunctive	present	go dtoilí mé; go dtoilíod†	go dtoilí tú; go dtoilír†	go dtoilí sé, sí	go dtoilímid; go dtoilí muid	go dtoilí sibh	go dtoilí siad; go dtoilíd†	—	go dtoilítear
	past	dá dtoilínn	dá dtoilíteá	dá dtoilíodh sé, sí	dá dtoilímis; dá dtoilíodh muid	dá dtoilíodh sibh	dá dtoilídís; dá dtoilíodh siad	—	dá dtoilítí
imperative		toilím	toiligh	toilíodh sé, sí	toilímis	toilígí; toilídh†	toilídís	—	toilítear
verbal noun		toiliú
past participle		toilithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

• aontoilíocht

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
toiligh	thoiligh	dtoiligh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.