sztandar

Polish

Etymology

Borrowed from German Standarte, from Old French estandart. Doublet of standard (“standard”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂtan.dar/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -andar
• Syllabification: sztan‧dar

Noun

sztandar m inan

1. banner, standard (large piece of cloth with a device or motto borne in a procession)

   Synonym: chorągiew

Declension

Declension of sztandar

	singular	plural
nominative	sztandar	sztandary
genitive	sztandaru	sztandarów
dative	sztandarowi	sztandarom
accusative	sztandar	sztandary
instrumental	sztandarem	sztandarami
locative	sztandarze	sztandarach
vocative	sztandarze	sztandary

Derived terms

adjective

• sztandarowy

 

Further reading

• sztandar in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sztandar in Polish dictionaries at PWN