szkodnik
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
szkodnik m animal
- pest, vermin (a destructive insect or other animal that attacks crops, food, livestock, etc.)
- Hypernym: insekt
- (computing) malware
Declension[edit]
Declension of szkodnik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | szkodnik | szkodniki |
genitive | szkodnika | szkodników |
dative | szkodnikowi | szkodnikom |
accusative | szkodnika | szkodniki |
instrumental | szkodnikiem | szkodnikami |
locative | szkodniku | szkodnikach |
vocative | szkodniku | szkodniki |
Noun[edit]
szkodnik m pers (female equivalent szkodnica)
- a source of harm; mischief-maker, troublemaker
- Synonym: psuj
Declension[edit]
Declension of szkodnik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | szkodnik | szkodnicy/szkodniki |
genitive | szkodnika | szkodników |
dative | szkodnikowi | szkodnikom |
accusative | szkodnika | szkodników |
instrumental | szkodnikiem | szkodnikami |
locative | szkodniku | szkodnikach |
vocative | szkodniku | szkodnicy/szkodniki |
Derived terms[edit]
noun
Related terms[edit]
adjective
verb