starowierca

Polish

Etymology

From starowier +‎ -ca.

Pronunciation

• IPA^(key): /sta.rɔˈvjɛr.t͡sa/
• Rhymes: -ɛrt͡sa
• Syllabification: sta‧ro‧wier‧ca

Noun

starowierca m pers

1. (Christianity) Old Believer

   Synonyms: staroobrzędowiec, starowier

Declension

Declension of starowierca

	singular	plural
nominative	starowierca	starowiercy/starowierce (deprecative)
genitive	starowiercy	starowierców
dative	starowiercy	starowiercom
accusative	starowiercę	starowierców
instrumental	starowiercą	starowiercami
locative	starowiercy	starowiercach
vocative	starowierco	starowiercy

Further reading

• starowierca in Polish dictionaries at PWN