sprawny

Polish

Etymology

From sprawić +‎ -ny. Compare Slovak správny (“correct; right”), Czech správný (“correct; right”) or Hungarian ügyes.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsprav.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -avnɨ
• Syllabification: spraw‧ny

Adjective

sprawny (comparative sprawniejszy, superlative najsprawniejszy, derived adverb sprawnie)

1. efficient, faultless, proper
2. proficient, skillful
3. healthy, capable (of people)
4. operative, functional, serviceable (of devices)

Declension

Declension of sprawny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	sprawny		sprawna	sprawne	sprawni	sprawne
genitive	sprawnego		sprawnej	sprawnego	sprawnych
dative	sprawnemu		sprawnej	sprawnemu	sprawnym
accusative	sprawnego	sprawny	sprawną	sprawne	sprawnych	sprawne
instrumental	sprawnym		sprawną	sprawnym	sprawnymi
locative	sprawnym		sprawnej	sprawnym	sprawnych

See also

• poprawny
• prawidłowy

Further reading

• sprawny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sprawny in Polish dictionaries at PWN