spakur

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Faroese

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Norse spakr (wise, mild).

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

spakur (comparative spakari, superlative spakastur)

  1. (of animals) tame

Declension

[edit]
spakur a9
Singular (eintal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) spakur spøk spakt
Accusative (hvønnfall) spakan spaka
Dative (hvørjumfall) spøkum spakari spøkum
Genitive (hvørsfall) (spaks) (spakar/
spakrar)
(spaks)
Plural (fleirtal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) spakir spakar spøk
Accusative (hvønnfall) spakar
Dative (hvørjumfall) spøkum
Genitive (hvørsfall) (spaka
spakra)

Icelandic

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Norse spakr (wise, mild).

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

spakur

  1. wise