slagvaardig
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
Attested 1625, from slag (“battle”) + vaardig (“skillful, capable, ready”).
Pronunciation[edit]
Audio (file)
Adjective[edit]
slagvaardig (comparative slagvaardiger, superlative slagvaardigst)
Inflection[edit]
Declension of slagvaardig | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | slagvaardig | |||
inflected | slagvaardige | |||
comparative | slagvaardiger | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | slagvaardig | slagvaardiger | het slagvaardigst het slagvaardigste | |
indefinite | m./f. sing. | slagvaardige | slagvaardigere | slagvaardigste |
n. sing. | slagvaardig | slagvaardiger | slagvaardigste | |
plural | slagvaardige | slagvaardigere | slagvaardigste | |
definite | slagvaardige | slagvaardigere | slagvaardigste | |
partitive | slagvaardigs | slagvaardigers | — |
Descendants[edit]
- →? German: schlagfertig (calque)