recredo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From re- +‎ crēdō (consign), on the model of Old French recroire; cognate with Middle English recreyen (wear out, defeat).

Verb[edit]

recrēdō (present infinitive recrēdere, perfect active recrēdidī, supine recrēdūtum or recrēditum); third conjugation (Medieval Latin)

  1. to commend to the decision of a court
  2. (intransitive) to confess guilt, plead guilty
  3. to confess, acknowledge, recognize (a fact)
  4. to exhaust, wear out
  5. to release (a prisoner)

Conjugation[edit]

   Conjugation of recrēdō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present recrēdō recrēdis recrēdit recrēdimus recrēditis recrēdunt
imperfect recrēdēbam recrēdēbās recrēdēbat recrēdēbāmus recrēdēbātis recrēdēbant
future recrēdam recrēdēs recrēdet recrēdēmus recrēdētis recrēdent
perfect recrēdidī recrēdidistī recrēdidit recrēdidimus recrēdidistis recrēdidērunt,
recrēdidēre
pluperfect recrēdideram recrēdiderās recrēdiderat recrēdiderāmus recrēdiderātis recrēdiderant
future perfect recrēdiderō recrēdideris recrēdiderit recrēdiderimus recrēdideritis recrēdiderint
passive present recrēdor recrēderis,
recrēdere
recrēditur recrēdimur recrēdiminī recrēduntur
imperfect recrēdēbar recrēdēbāris,
recrēdēbāre
recrēdēbātur recrēdēbāmur recrēdēbāminī recrēdēbantur
future recrēdar recrēdēris,
recrēdēre
recrēdētur recrēdēmur recrēdēminī recrēdentur
perfect recrēdūtus or recrēditus + present active indicative of sum
pluperfect recrēdūtus or recrēditus + imperfect active indicative of sum
future perfect recrēdūtus or recrēditus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present recrēdam recrēdās recrēdat recrēdāmus recrēdātis recrēdant
imperfect recrēderem recrēderēs recrēderet recrēderēmus recrēderētis recrēderent
perfect recrēdiderim recrēdiderīs recrēdiderit recrēdiderīmus recrēdiderītis recrēdiderint
pluperfect recrēdidissem recrēdidissēs recrēdidisset recrēdidissēmus recrēdidissētis recrēdidissent
passive present recrēdar recrēdāris,
recrēdāre
recrēdātur recrēdāmur recrēdāminī recrēdantur
imperfect recrēderer recrēderēris,
recrēderēre
recrēderētur recrēderēmur recrēderēminī recrēderentur
perfect recrēdūtus or recrēditus + present active subjunctive of sum
pluperfect recrēdūtus or recrēditus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present recrēde recrēdite
future recrēditō recrēditō recrēditōte recrēduntō
passive present recrēdere recrēdiminī
future recrēditor recrēditor recrēduntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives recrēdere recrēdidisse recrēdūtūrum esse,
recrēditūrum esse
recrēdī recrēdūtum esse,
recrēditum esse
recrēdūtum īrī,
recrēditum īrī
participles recrēdēns recrēdūtūrus,
recrēditūrus
recrēdūtus,
recrēditus
recrēdendus,
recrēdundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
recrēdendī recrēdendō recrēdendum recrēdendō recrēdūtum,
recrēditum
recrēdūtū,
recrēditū

Derived terms[edit]

References[edit]