rágós
Jump to navigation
Jump to search
Hungarian
[edit]Etymology
[edit]rág (“to chew”) + -ós (adjective-forming suffix)
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]rágós (comparative rágósabb, superlative legrágósabb)
Declension
[edit]Inflection of rágós | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | rágós | rágósak |
accusative | rágóst rágósat |
rágósakat |
dative | rágósnak | rágósaknak |
instrumental | rágóssal | rágósakkal |
causal-final | rágósért | rágósakért |
translative | rágóssá | rágósakká |
terminative | rágósig | rágósakig |
essive-formal | rágósként | rágósakként |
essive-modal | — | — |
inessive | rágósban | rágósakban |
superessive | rágóson | rágósakon |
adessive | rágósnál | rágósaknál |
illative | rágósba | rágósakba |
sublative | rágósra | rágósakra |
allative | rágóshoz | rágósakhoz |
elative | rágósból | rágósakból |
delative | rágósról | rágósakról |
ablative | rágóstól | rágósaktól |
non-attributive possessive - singular |
rágósé | rágósaké |
non-attributive possessive - plural |
rágóséi | rágósakéi |
Derived terms
[edit]Further reading
[edit]- rágós in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN