praedicamentum

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

From praedicō (to declare, proclaim, predicate) +‎ -mentum (noun suffix). Calque of Ancient Greek κατηγορία (katēgoría, predication, category).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

praedicāmentum n (genitive praedicāmentī); second declension

  1. (Late Latin) that which is predicated, a predicament, category
  2. (Medieval Latin) a preaching, discourse

Declension

[edit]

Second-declension noun (neuter).

Case Singular Plural
Nominative praedicāmentum praedicāmenta
Genitive praedicāmentī praedicāmentōrum
Dative praedicāmentō praedicāmentīs
Accusative praedicāmentum praedicāmenta
Ablative praedicāmentō praedicāmentīs
Vocative praedicāmentum praedicāmenta
[edit]

Descendants

[edit]

Further reading

[edit]