opętać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From o- +‎ pętać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɔˈpɛn.tat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛntat͡ɕ
  • Syllabification: o‧pę‧tać

Verb

[edit]

opętać pf (imperfective opętywać)

  1. (transitive) to possess, to bedevil
  2. (transitive, of emotions) to overwhelm, to overcome
  3. (transitive) to hook, to ensnare

Conjugation

[edit]
Conjugation of opętać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive opętać
future tense 1st opętam opętamy
2nd opętasz opętacie
3rd opęta opętają
impersonal opęta się
past tense 1st opętałem,
-(e)m opętał
opętałam,
-(e)m opętała
opętałom,
-(e)m opętało
opętaliśmy,
-(e)śmy opętali
opętałyśmy,
-(e)śmy opętały
2nd opętałeś,
-(e)ś opętał
opętałaś,
-(e)ś opętała
opętałoś,
-(e)ś opętało
opętaliście,
-(e)ście opętali
opętałyście,
-(e)ście opętały
3rd opętał opętała opętało opętali opętały
impersonal opętano
conditional 1st opętałbym,
bym opętał
opętałabym,
bym opętała
opętałobym,
bym opętało
opętalibyśmy,
byśmy opętali
opętałybyśmy,
byśmy opętały
2nd opętałbyś,
byś opętał
opętałabyś,
byś opętała
opętałobyś,
byś opętało
opętalibyście,
byście opętali
opętałybyście,
byście opętały
3rd opętałby,
by opętał
opętałaby,
by opętała
opętałoby,
by opętało
opętaliby,
by opętali
opętałyby,
by opętały
impersonal opętano by
imperative 1st niech opętam opętajmy
2nd opętaj opętajcie
3rd niech opęta niech opętają
passive adjectival participle opętany opętana opętane opętani opętane
anterior adverbial participle opętawszy
verbal noun opętanie

Further reading

[edit]
  • opętać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • opętać in Polish dictionaries at PWN