omstandigheid

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Afrikaans

[edit]

Etymology

[edit]

From Dutch omstandigheid, from French circonstance or Latin circumstantia. Equivalent to om +‎ stand +‎ -ig +‎ -heid.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɔmˈstan.dəχˌɦəi̯t/

Noun

[edit]

omstandigheid (plural omstandighede)

  1. circumstance, condition

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From om +‎ stand +‎ -ig +‎ -heid. Calque of French circonstance or Latin circumstantia.[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɔmˈstɑn.dəxˌɦɛi̯t/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: om‧stan‧dig‧heid

Noun

[edit]

omstandigheid f (plural omstandigheden, diminutive omstandigheidje n)

  1. circumstance, condition

Derived terms

[edit]
[edit]

Descendants

[edit]

References

[edit]
  1. ^ J. de Vries & F. de Tollenaere, "Etymologisch Woordenboek", Uitgeverij Het Spectrum, Utrecht, 1986 (14de druk)