okładka

See also: okładką

Polish

Etymology

From okładać +‎ -ka. First attested in 1563.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈkwat.ka/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ɔˈkɫat.ka/, /ɔˈkɫɒt.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -atka
• Syllabification: o‧kład‧ka

Noun

okładka f (diminutive okładeczka)

1. cover, binding (front and back of a book or magazine)
2. sleeve (thing wrapped around books, documents, etc. to protect them)
3. (electronic engineering) metal cover of a capacitor
4. (obsolete, chiefly in the plural) shaft, handle of a knife
5. (Middle Polish) hairband

Declension

Declension of okładka

	singular	plural
nominative	okładka	okładki
genitive	okładki	okładek
dative	okładce	okładkom
accusative	okładkę	okładki
instrumental	okładką	okładkami
locative	okładce	okładkach
vocative	okładko	okładki

Derived terms

adjective

• okładkowy

 

proverb

• nie oceniaj książki po okładce

 

Related terms

adjectives

• okładowy
• okładzinowy

 

adverb

• okładkowo

 

nouns

• okład
• okładnica
• okładniczka
• okładzik
• okładzina
• okładzinka

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• okładać impf
• okłaść pf

 

Further reading

• okładka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• okładka in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “okładka”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “okładka”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “okładka”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 3, Warsaw, page 735