occultatio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

occultō +‎ -tiō

Noun

[edit]

occultātiō f (genitive occultātiōnis); third declension

  1. concealment
  2. insinuation

Declension

[edit]

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative occultātiō occultātiōnēs
Genitive occultātiōnis occultātiōnum
Dative occultātiōnī occultātiōnibus
Accusative occultātiōnem occultātiōnēs
Ablative occultātiōne occultātiōnibus
Vocative occultātiō occultātiōnēs

Descendants

[edit]

References

[edit]
  • occultatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • occultatio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • occultatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.