obyczajny
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
obyczajny (comparative bardziej obyczajny, superlative najbardziej obyczajny, derived adverb obyczajnie)
- (dated) decent (showing integrity, fairness, moral uprightness)
- Synonym: przyzwoity
- Antonym: nieobyczajny
Declension[edit]
Declension of obyczajny (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | obyczajny | obyczajna | obyczajne | obyczajni | obyczajne | |
genitive | obyczajnego | obyczajnej | obyczajnego | obyczajnych | ||
dative | obyczajnemu | obyczajnej | obyczajnemu | obyczajnym | ||
accusative | obyczajnego | obyczajny | obyczajną | obyczajne | obyczajnych | obyczajne |
instrumental | obyczajnym | obyczajną | obyczajnym | obyczajnymi | ||
locative | obyczajnym | obyczajnej | obyczajnym | obyczajnych |
Derived terms[edit]
noun
Related terms[edit]
noun