obrzezać

Polish[edit]

From ob- +‎ rzezać.

obrzezać pf (imperfective obrzezywać)

(transitive) to circumcise (to surgically remove the foreskin (prepuce) from a penis)
(transitive, archaic) to pare, to trim
Synonyms: obciąć, oberżnąć, okroić
(reflexive with się) to get circumcised

Conjugation of obrzezać pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		obrzezać
future tense	1^st	obrzezam			obrzezamy
	2^nd	obrzezasz			obrzezacie
	3^rd	obrzeza			obrzezają
	impersonal	obrzeza się
past tense	1^st	obrzezałem, -(e)m obrzezał	obrzezałam, -(e)m obrzezała	obrzezałom, -(e)m obrzezało	obrzezaliśmy, -(e)śmy obrzezali	obrzezałyśmy, -(e)śmy obrzezały
	2^nd	obrzezałeś, -(e)ś obrzezał	obrzezałaś, -(e)ś obrzezała	obrzezałoś, -(e)ś obrzezało	obrzezaliście, -(e)ście obrzezali	obrzezałyście, -(e)ście obrzezały
	3^rd	obrzezał	obrzezała	obrzezało	obrzezali	obrzezały
	impersonal	obrzezano
conditional	1^st	obrzezałbym, bym obrzezał	obrzezałabym, bym obrzezała	obrzezałobym, bym obrzezało	obrzezalibyśmy, byśmy obrzezali	obrzezałybyśmy, byśmy obrzezały
	2^nd	obrzezałbyś, byś obrzezał	obrzezałabyś, byś obrzezała	obrzezałobyś, byś obrzezało	obrzezalibyście, byście obrzezali	obrzezałybyście, byście obrzezały
	3^rd	obrzezałby, by obrzezał	obrzezałaby, by obrzezała	obrzezałoby, by obrzezało	obrzezaliby, by obrzezali	obrzezałyby, by obrzezały
	impersonal	obrzezano by
imperative	1^st	niech obrzezam			obrzezajmy
	2^nd	obrzezaj			obrzezajcie
	3^rd	niech obrzeza			niech obrzezają
passive adjectival participle		obrzezany	obrzezana	obrzezane	obrzezani	obrzezane
anterior adverbial participle		obrzezawszy
verbal noun		obrzezanie

nouns

noun