miauwen
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Alternative forms[edit]
- miaauwen (obsolete)
Etymology[edit]
From Middle Dutch mauwen, an onomatopeia, cognate with High German mauen, miauen; parallel sound imitations include English meow, French miauler.
Pronunciation[edit]
Audio (file)
Verb[edit]
miauwen
- (intransitive) To meow, make a feline's gentle, yet shrill type of cry
Inflection[edit]
Conjugation of miauwen (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | miauwen | |||
past singular | miauwde | |||
past participle | gemiauwd | |||
infinitive | miauwen | |||
gerund | miauwen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | miauw | miauwde | ||
2nd person sing. (jij) | miauwt | miauwde | ||
2nd person sing. (u) | miauwt | miauwde | ||
2nd person sing. (gij) | miauwt | miauwde | ||
3rd person singular | miauwt | miauwde | ||
plural | miauwen | miauwden | ||
subjunctive sing.1 | miauwe | miauwde | ||
subjunctive plur.1 | miauwen | miauwden | ||
imperative sing. | miauw | |||
imperative plur.1 | miauwt | |||
participles | miauwend | gemiauwd | ||
1) Archaic. |
Synonyms[edit]
Derived terms[edit]
Descendants[edit]
- → Papiamentu: miou
Noun[edit]
miauwen