kvánbœnir

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Norse

[edit]

Etymology

[edit]

From kván +‎ bœn in plural form.

Noun

[edit]

kvánbœnir f pl

  1. wooing
    • Gunnlaugs saga ormstungu 5.
      Ok um morgininn ríðr Gunnlaugr upp á Gilsbakka ok bað fǫður sinn ríða til kvánbæna með sér út til Borgar.

Declension

[edit]

References

[edit]