klaarmaken
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
klaarmaken
- (transitive) to prepare, to make ready
- (reflexive) to get prepared
Inflection[edit]
Conjugation of klaarmaken (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | klaarmaken | |||
past singular | maakte klaar | |||
past participle | klaargemaakt | |||
infinitive | klaarmaken | |||
gerund | klaarmaken n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | maak klaar | maakte klaar | klaarmaak | klaarmaakte |
2nd person sing. (jij) | maakt klaar | maakte klaar | klaarmaakt | klaarmaakte |
2nd person sing. (u) | maakt klaar | maakte klaar | klaarmaakt | klaarmaakte |
2nd person sing. (gij) | maakt klaar | maakte klaar | klaarmaakt | klaarmaakte |
3rd person singular | maakt klaar | maakte klaar | klaarmaakt | klaarmaakte |
plural | maken klaar | maakten klaar | klaarmaken | klaarmaakten |
subjunctive sing.1 | make klaar | maakte klaar | klaarmake | klaarmaakte |
subjunctive plur.1 | maken klaar | maakten klaar | klaarmaken | klaarmaakten |
imperative sing. | maak klaar | |||
imperative plur.1 | maakt klaar | |||
participles | klaarmakend | klaargemaakt | ||
1) Archaic. |
Descendants[edit]
- Berbice Creole Dutch: maklara
- Negerhollands: maak klaar, maek klaer