kalandor
Jump to navigation
Jump to search
Hungarian[edit]
Etymology[edit]
From kalandozik. Created during the Hungarian language reform, which took place in the 18th–19th centuries.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
kalandor (plural kalandorok)
Declension[edit]
Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | kalandor | kalandorok |
accusative | kalandort | kalandorokat |
dative | kalandornak | kalandoroknak |
instrumental | kalandorral | kalandorokkal |
causal-final | kalandorért | kalandorokért |
translative | kalandorrá | kalandorokká |
terminative | kalandorig | kalandorokig |
essive-formal | kalandorként | kalandorokként |
essive-modal | — | — |
inessive | kalandorban | kalandorokban |
superessive | kalandoron | kalandorokon |
adessive | kalandornál | kalandoroknál |
illative | kalandorba | kalandorokba |
sublative | kalandorra | kalandorokra |
allative | kalandorhoz | kalandorokhoz |
elative | kalandorból | kalandorokból |
delative | kalandorról | kalandorokról |
ablative | kalandortól | kalandoroktól |
non-attributive possessive - singular |
kalandoré | kalandoroké |
non-attributive possessive - plural |
kalandoréi | kalandorokéi |
Possessive forms of kalandor | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | kalandorom | kalandoraim |
2nd person sing. | kalandorod | kalandoraid |
3rd person sing. | kalandora | kalandorai |
1st person plural | kalandorunk | kalandoraink |
2nd person plural | kalandorotok | kalandoraitok |
3rd person plural | kalandoruk | kalandoraik |
Further reading[edit]
- kalandor in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN