gireg
Jump to navigation
Jump to search
Old Dutch[edit]
Etymology[edit]
From Proto-West Germanic *gerag, *girīg, from Proto-Germanic *gerugaz.
Adjective[edit]
gireg
Inflection[edit]
Declension of gireg
Strong declension | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | ||||
singular | plural | singular | plural | singular | plural | |
nominative | gireg, -ig | girege | gireg, -ig | girege | gireg, -ig | giregu |
accusative | giregan | girege | gireg, -ig | girege | girega | giregu |
genitive | giregis | giregro | giregis | giregro | giregro | giregrō |
dative | giregon | giregon | giregon | giregon | giregro | giregon |
Weak declension | ||||||
masculine | neuter | feminine | ||||
singular | plural | singular | plural | singular | plural | |
nominative | girego | giregu | girega | giregu | girega | giregu |
accusative | giregin | giregin | girega | giregin | giregin | giregin |
genitive | giregin | giregno | giregin | giregno | giregin | giregno |
dative | giregin | giregon | giregin | giregon | giregin | giregon |
Descendants[edit]
Further reading[edit]
- “girig”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012