einhljóð
Jump to navigation
Jump to search
Icelandic[edit]
Etymology[edit]
From ein- (“one”) + hljóð (“sound”).
Noun[edit]
einhljóð n (genitive singular einhljóðs, nominative plural einhljóð)
Declension[edit]
declension of einhljóð
| n-s | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | einhljóð | einhljóðið | einhljóð | einhljóðin |
| accusative | einhljóð | einhljóðið | einhljóð | einhljóðin |
| dative | einhljóði | einhljóðinu | einhljóðum | einhljóðunum |
| genitive | einhljóðs | einhljóðsins | einhljóða | einhljóðanna |
Further reading[edit]
- “einhljóð” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)