eerbaar

Dutch

Etymology

From Middle Dutch eerbaer. Equivalent to eren +‎ -baar.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈeːr.baːr/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: eer‧baar

Adjective

eerbaar (comparative eerbaarder, superlative eerbaarst)

1. honorable

Inflection

Inflection of eerbaar
uninflected	eerbaar
inflected	eerbare
comparative	eerbaarder
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		eerbaar	eerbaarder	het eerbaarst het eerbaarste
indefinite	m./f. sing.	eerbare	eerbaardere	eerbaarste
	n. sing.	eerbaar	eerbaarder	eerbaarste
	plural	eerbare	eerbaardere	eerbaarste
definite		eerbare	eerbaardere	eerbaarste
partitive		eerbaars	eerbaarders	—

Derived terms

• eerbaarheid

Descendants

• Negerhollands: eerbar