drwiący

Polish

Etymology

From drwić +‎ -ący.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdrvjɔn.t͡sɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡sɨ
• Syllabification: drwią‧cy

Adjective

drwiący (not comparable, derived adverb drwiąco)

1. mocking, derisive, taunting

   Synonyms: kpiący, kpiarski, szyderczy, kąśliwy

Declension

Declension of drwiący (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	drwiący		drwiąca	drwiące	drwiący	drwiące
genitive	drwiącego		drwiącej	drwiącego	drwiących
dative	drwiącemu		drwiącej	drwiącemu	drwiącym
accusative	drwiącego	drwiący	drwiącą	drwiące	drwiących	drwiące
instrumental	drwiącym		drwiącą	drwiącym	drwiącymi
locative	drwiącym		drwiącej	drwiącym	drwiących

Participle

drwiący (active adjectival)

1. active adjectival participle of drwić

Declension

Declension of drwiący (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	drwiący		drwiąca	drwiące	drwiący	drwiące
genitive	drwiącego		drwiącej	drwiącego	drwiących
dative	drwiącemu		drwiącej	drwiącemu	drwiącym
accusative	drwiącego	drwiący	drwiącą	drwiące	drwiących	drwiące
instrumental	drwiącym		drwiącą	drwiącym	drwiącymi
locative	drwiącym		drwiącej	drwiącym	drwiących

Further reading

• drwiący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• drwiący in Polish dictionaries at PWN