docisnąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From do- +‎ cisnąć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /dɔˈt͡ɕis.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -isnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: do‧cis‧nąć

Verb

[edit]

docisnąć pf (imperfective dociskać)

  1. (transitive) to press, to apply pressure physically
  2. (transitive) to press, to apply pressure on someone to do something

Conjugation

[edit]
Conjugation of docisnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive docisnąć
future tense 1st docisnę dociśniemy
2nd dociśniesz dociśniecie
3rd dociśnie docisną
impersonal dociśnie się
past tense 1st docisnąłem,
-(e)m docisnął
docisnęłam,
-(e)m docisnęła
docisnęłom,
-(e)m docisnęło
docisnęliśmy,
-(e)śmy docisnęli
docisnęłyśmy,
-(e)śmy docisnęły
2nd docisnąłeś,
-(e)ś docisnął
docisnęłaś,
-(e)ś docisnęła
docisnęłoś,
-(e)ś docisnęło
docisnęliście,
-(e)ście docisnęli
docisnęłyście,
-(e)ście docisnęły
3rd docisnął docisnęła docisnęło docisnęli docisnęły
impersonal dociśnięto
conditional 1st docisnąłbym,
bym docisnął
docisnęłabym,
bym docisnęła
docisnęłobym,
bym docisnęło
docisnęlibyśmy,
byśmy docisnęli
docisnęłybyśmy,
byśmy docisnęły
2nd docisnąłbyś,
byś docisnął
docisnęłabyś,
byś docisnęła
docisnęłobyś,
byś docisnęło
docisnęlibyście,
byście docisnęli
docisnęłybyście,
byście docisnęły
3rd docisnąłby,
by docisnął
docisnęłaby,
by docisnęła
docisnęłoby,
by docisnęło
docisnęliby,
by docisnęli
docisnęłyby,
by docisnęły
impersonal dociśnięto by
imperative 1st niech docisnę dociśnijmy
2nd dociśnij dociśnijcie
3rd niech dociśnie niech docisną
passive adjectival participle dociśnięty dociśnięta dociśnięte dociśnięci dociśnięte
anterior adverbial participle docisnąwszy
verbal noun dociśnięcie

Further reading

[edit]
  • docisnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • docisnąć in Polish dictionaries at PWN