delikanlı
Jump to navigation
Jump to search
Turkish[edit]
Etymology[edit]
From Ottoman Turkish دلیقانلی, دلیقانلو (delikanlı), equivalent to deli (“crazy”) + kan (“blood”) + -lı (“with”). "He who has crazy blood".
Pronunciation[edit]
Audio (file)
Adjective[edit]
delikanlı
- honest (male person)
Noun[edit]
delikanlı (definite accusative delikanlıyı, plural delikanlılar)
- young man (an adolescent who recently got out of his childhood)
Declension[edit]
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | delikanlı | |
| Definite accusative | delikanlıyı | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | delikanlı | delikanlılar |
| Definite accusative | delikanlıyı | delikanlıları |
| Dative | delikanlıya | delikanlılara |
| Locative | delikanlıda | delikanlılarda |
| Ablative | delikanlıdan | delikanlılardan |
| Genitive | delikanlının | delikanlıların |
Related terms[edit]
References[edit]
- Kélékian, Diran (1911) “دلیقانلی”, in Dictionnaire turc-français[1], Constantinople: Mihran, page 580