deficiens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present participle of dēficiō.

Participle[edit]

dēficiēns (genitive dēficientis); third-declension one-termination participle

  1. failing, disappointing
  2. deserting, abandoning

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative dēficiēns dēficientēs dēficientia
Genitive dēficientis dēficientium
Dative dēficientī dēficientibus
Accusative dēficientem dēficiēns dēficientēs
dēficientīs
dēficientia
Ablative dēficiente
dēficientī1
dēficientibus
Vocative dēficiēns dēficientēs dēficientia

1When used purely as an adjective.

References[edit]